Vught

De afgelopen week ontving de SP-Vught spontaan enkele verontruste berichten van Vughtenaren. Aanleiding lijkt een nieuwsbrief van Wegwijs waarin nog eens duidelijk wordt gemaakt dat er het een en ander veranderd is (o.a. de bijzondere bijstand) en nog veel staat de veranderen (o.a. de huishoudelijke hulp). Nu al merken inwoners de eerste gevolgen van de bezuinigingen en het kabinetsbeleid. Dat maakt het al wat moeilijker. Maar ze vrezen nog meer wat er nog komen gaat. Hun noodkreet noopte de SP om hieraan de grootste prioriteit te geven. De fractie verkoos daarom het gesprek met deze inwoners boven de raadsvergadering.

Na de gesprekken stelt de SP vast dat het van grootste belang is snel de situatie in kaart te brengen. Als we het sociale gezicht van Vught overeind willen houden moeten we allereerst vaststellen welke gevolgen de bezuinigingen in Vught gaan hebben. Welke voorzieningen staan onder druk? Welke hulp, zorg en begeleiding zijn feitelijk noodzakelijk of sociaal wenselijk? Wat betekenen de kabinetsplannen in de individuele situaties? Daarna moet gekeken worden wat Vught kan doen om de voorzieningen op een menselijk en sociaal niveau te houden. De SP bereid een initiatiefvoorstel voor.

Enkele voorbeelden van situaties die we aantroffen.

Hoe vertel ik Fred, die chronisch ziek is en een inkomen van € 900,- in de maand, dat hij straks zelf zijn huishouden moet gaan doen. Hij kan nu nog een beetje uit de weg, dankzij 3x fysiotherapie per week. Maar het zwaardere werk kan hij echt niet meer zelf. Zijn familie is ook allemaal ouder en zelf hulpbehoevend. Zijn enige kind woont in het buitenland. Dus vreest Fred de bezuinigingen op de huishoudelijke hulp. Als ze hem dat afpakken, vervuilt hij in zijn eigen huis. Fred zou niet weten wie hij daarvoor zou moet vragen in de buurt. "Die mensen werken ook allemaal overdag. En het gaat wel om dagelijkse hulp."
Ook financieel zijn er zorgen. De langdurige behandeling met fysiotherapie valt niet meer onder het basispakket. De kosten voor zijn noodzakelijke therapie zijn daardoor flink toegenomen en ook niet meer terug te krijgen via de bijzondere bijstand. Eerst had hij een pgb vanuit de AWBZ. Maar dat is omgezet naar de WMO en wordt nu voor zijn gevoel stapje voor stapje afgebroken. Steeds meer van zijn noodzakelijke zorgkosten moet hij zelf gaan betalen. En het eind is nog niet in zicht. Fred roept het vertwijfelt uit: "Hoe moet dat nou?"

Het verhaal van Thea is op een andere manier verontrustend. Ze is vorig jaar werkeloos geworden en heeft vanaf januari een eigen bedrijfje. Maar als ZZP-er is het al met al geen vetpot. De opdrachten zijn (nog?) niet toereikend voor en volwaardig inkomen. Haar bejaarde moeder hielp haar echter met wat spaarcenten. "Mijn moeder was van een generatie die zuinig leefde en zo een spaarpotje opbouwde." vertelt Thea. Maar haar moeder wordt nu door het met zuinigheid opgebouwde eigen vermogen plotseling extra aangeslagen. Ze betaalt voor haar appartement in het verzorgingshuis nu maar liefst € 350,- meer dan voorheen. Ze snapt wel dat er bezuinigd moet worden, maar dit zijn verschillen die veel te snel gaan en met te grote bedragen ineens. "De hypotheekrenteaftrek wordt elk jaar een half procent afgebouwd en mijn huur gaat dit jaar rustig met 2, 3, 4 procent omhoog". Thea vreest dat haar moeder dadelijk niet meer kan bijspringen, Als haar eigen bedrijfje dan niet op stoom is wacht de WW. Dat is dan overigens even weer stabieler dan haar huidige inkomsten. Maar met zo weinig zicht op een baan, wacht uiteindelijk de bijstand. Thea wil er nog niet aan denken.

Het bericht over de bezuinigingen op de huishoudelijke hulp heeft ook mevrouw de Leeuw (76) verontrust. Tot nu toe kon ze rekenen op haar dochter die het zwaardere huishoudelijke werk voor haar rekening neemt. Maar haar dochter gaat dit jaar verhuizen naar haar vriend in Lelystad. Misschien wacht haar dochter niet eens op het moment dat haar woning hier verkocht is. Mevrouw de Leeuw heeft nog wel wat spaarcenten en een pensioentje van haar overleden man. Ze kan echter niet meer overzien wat er allemaal op haar afkomt. Ze ziet er erg tegenop als haar dochter niet meer in de buurt woont. Een plaats in het verzorgingstehuis zit er straks niet meer in. Hoe moet ze zelf de zorg thuis organiseren? "Ik heb het vroeger nog allemaal meegemaakt, de armenzorg. Het komt allemaal weer terug." verzucht mevrouw de Leeuw.

De namen zijn om reden van privacy gefingeerd