Vught

Nu moet het dan toch maar gezegd: Elise Adriaanse stapte in 2007 uit de SP om meer raadsvergoeding op te kunnen strijken. Er was natuurlijk ook iets met profilering, maar de aardige grijpstuiver die ze aan haar afsplitsing over hield gaf toch wel de doorslag.

Op de gemeentelijke pagina in het klaverblad (27 mei 2009) kan Elise er niet over uit hoe ingenomen ze is met haar 'betaalde hobby'. Haar grootste succes is dat we nu wat vaker de term Toegankelijkheid (met een hoofdletter) horen. Dat bereikt ze vooral door aanwezig te zijn. En gevraagd of ze het gevoel heeft dat haar raadswerk gewaardeerd wordt levert een pleidooi op voor een hogere raadsvergoeding.

Bij de SP zitten mensen niet voor eigen gewin in de gemeenteraad. Het belang van de gemeenschap staat voorop, niet je zetel. Daarom schenken alle SP-raadsleden hun raadsvergoeding (in Vught bijna ? 530,-) aan de SP. Daarvoor in de plaats krijgen zij een onkostenvergoeding (25 % van de raadsvergoeding).

De afsplitsing van de SP leverde Elise dus ongeveer ? 400,- per maand extra op. Een pleidooi voor Toegankelijkheid is mooi maar doet Elise natuurlijk niet voor niets. Het aanwezig zijn heeft zo zijn prijs. Dat zou wat Elise betreft nog best wat meer mogen zijn.

Elise wil wel door met haar raadswerk. Maar de vraag is of de Vughtenaren wel ? 530,- per maand wil blijven betalen aan de hobby van Elise. Sinds haar afsplitsing van de SP betaalde de Vughtse gemeenschap bijna ? 10.000,- aan haar uit. Resultaat: steeds vaker hoor je de term Toegankelijkheid.

Toegankelijkheid heeft zijn prijs!