Goede voornemens.
Rond de jaarwisseling zijn ze er plotseling in overvloed. Maar naarmate het nieuwe jaar vordert verdwijnen ze weer als sneeuw voor de zon. Want veel van onze goede voornemens slagen niet. Dat weten we eigenlijk al van te voren, maar we houden graag onszelf een beetje voor de gek. Een mal soort optimisme.
We vermoeien iedereen met ons voornemen, doen voor de vorm een halfslachtige poging en vinden vervolgens redenen waarom het helaas (weer) niet is gelukt. Dat kunnen we elk jaar weer naar hartenlust herhalen. Want ondanks deze praktijk nemen we ons elk jaar weer hetzelfde voor en hebben we altijd dezelfde smoes waarom het weer niet lukt. Voornemens tegen beter weten in. Het gaat ons blijkbaar meer om het voornemen dan het resultaat. Anders zouden we het immers wel anders aanpakken. Toch?